Yağ Mantısı

Her şeyden, her türde mantı yapılabilen bir yerde doğmuş olmanın bazı kaçınılmaz sonuçları var. Kenarından köşesinden bulaşıyorsun bu işlere. Çocukluğu buralarda geçip de 1 kez bile olsa merak edip mantı doldurmamış olan var mıdır bilemiyorum. Yaparken de yerken de yalnızlığı sevmez mantı... Yapması da yemesi de muhabbetle güzeldir. Tam bir sabır işi olan Kayseri Mantısına nazaran daha kolay ama onun kadar lezzetli bir mantı Yağ Mantısı. Yağda kızartılarak yapıldığı için bu ismi almış sanırım. Anneme sorduğumda un, su, tuz, az maya yoğurcaksın işte hamuru, çevire çevire kızartcaksın, sos, sarımsaklı yoğurt tamam işte yanıtını aldığım bu mantıyı neyse ki size öyle anlatmıycam. Güzel annelerimiz; nasıl da alışmışsa elleri, ölçü mölçü olmadan hep aynı lezzet... Haydi bakalım iş başına ölç, biç dedim kendime... Zaten annemin yaptığı ölçülerle sanırım 2 kg filan un kullanmam gerekirdi :) Neden anneler her şeyi bol bol yaparlar? Benimse elimin ayarı kaçıverir anne porsiyonlu yemekler pişirmeye kalktığımda... Günlük olsun, taze olsun, her gün kaynasın tencereler mantığı herhalde bizim kuşağınki. Elbette her işin insan gücüyle yapılması gereken zamanlar için pek pratik bir yol değil. Neyse ki o zamanlarda inanılmaz bir yardımlaşma varmış da imece usulü çözümler bulunabilmiş. İçinde yaşamadığımız için midir, artık çok uzaklarda kaldığı için midir, yoksa çocuk aklıyla hep mutlu sandığımız için midir bilmem çok özenirim kalabalık ailelere. Sofra muhabbetlerindeki curcunaya... Hayatlarımız artık nispeten daha sakin ve bireysel. Neşesiyle soframı çınlatan bir kuzu iyiki var da bu özlemim diniyor. Hep sevdim sofra başını, hep de sevicem galiba :)) Zaten mühim olan da oraya ne koyduğumuzdan çok kimle oturduğumuz galiba... Kızımın kendi kendine rengarenk bir sofra kurabildiğini gördüğümde daha iyi anladım; ne kadar anlatırsak anlatalım, biz içinde yaşamıyorsak anlattığımız şeyin, hepsi boş... Eee boş sofrayı napcaz hadi pişirelim şu mantıyı derseniz buyrun tarif:

Malzemeler:
Hamur için:
2,5 su bardağı un
1 su bardağından 2 parmak eksik su
1/2 pkt kuru maya
1 yemek kaşığı zeytinyağı ( anne sırrı :))
1-1,5 çay kaşığı tuz

Öncelikle un ve mayayı karıştırıyoruz. Sonra diğer malzemeleri ekleyerek yumuşak ve ele yapışmayan bir hamur elde ediyoruz. Üzerini kapatarak dinlenmeye alıyoruz. ( en az 40 dk)

İçi:
200 gr kıyma
1 orta boy soğan
Arzuya göre biraz ince doğranmış maydanoz ve karabiber, tuz

Normalde bu mantıya iç malzemesi çiğden konur. Ama ben bu şekilde yapıldığında mide rahatsızlığı yaşıyorum. O yüzden içini kavurarak yaptım, bence lezzet böyle daha güzel oldu. Elbette tercih sizin... 

Salçalı sos:
2 yemek kaşığı domates salçası
1 yemek kaşığı zeytinyağı
3/4 su bardağı su

Salçayı zeytinyağında biraz çeviriyoruz. Suyu ekleyerek 1-2 taşım fokurdatıyoruz. Kıvamlı bir sos elde ediyoruz. İstersek toz kırmızı biber de ekleyebiliriz. 

Yapılışı:
Dinlenen hamuru açması kolay olsun derseniz 2 bezeye ayırıp ne çok kalın ne çok ince olmayacak şekilde açıyoruz. 3'er cm'lik kareler kesiyoruz. Soğumuş olan kıymalı harçtan ( tabi kavurarak yaptıysanız) 1/2'şar tatlı kaşığı tam ortaya koyup 4 köşesini zarf şeklinde kapatıyoruz. Annem bu aşamada henüz anlayamadığım bir maharetle hamura gül şekli vermeyi başarıyor. Ben başaramıyorum, o yüzden burayı direk pas geçiyorum. 
Kızgın yağda çevire çevire bu mantıları kızartıyoruz. Özellikle içini çiğden koyduysanız bu aşama önemli. Sonrasında üzerini temiz bir mutfak beziyle örterek mantıları muhafaza etmemiz yumuşak kalmalarını sağlar. 

Servis ederlen üzerlerine sarımsaklı yoğurt ve salçalı sos dökerek servis ediyoruz. 
Çok aşamalı gibi görünse de kolay aslında. 

*Hayat toz pembe değil belki ama rengarenk. Neden hep siyaha bakalım ki?